Dona Carmen era unha muller da aldea
que ía camiñando a calquera lugar ao que tivera necesidade de ir, e todos
dicían que estaba tola por facer iso, e se cadra non pensaban en que a muller
non se podía permitir pagar un transporte.
A anciá podía facer ata máis de corenta
quilómetros nun día a pesar da súa idade e mostraba moi boa saúde. Ninguén se
explicaba como unha muller coma ela podía camiñar tanto. Dona Carmen, á parte
de camiñar moito, unha cousa que tamén facía moito era falar, falar sen parar e
sobre calquera tema e ás veces a xente preguntáballe cousas para ver se sabía a
resposta pero ela sempre tiña unha contestación para a pregunta que lle fixeran,
e se cadra tiña máis intelixencia que as persoas que a criticaban.
Comentarios
Publicar un comentario